ijsselstein Archieven - Liefs uit IJsselstein

Things to do in IJsselstein when it’s hot

19 juli 202218 juli 2022 door KarinD030

Code oranje, het Nationale Hitteplan is in werking getreden: wat is het warm. En er is voorlopig geen zicht op lagere temperaturen of regen. De één vindt het heerlijk, de ander snakt naar verkoeling. Hoe overleef je de hitte in IJsselstein? Ofwel: things to do in IJsselstein when it’s hot. Een gouwe ouwe mét updates!

#TIP 1

Een heerlijk wandeling door het Paardenlaantje met Liefs uit IJsselstein — *Paardenlaan IJsselstein*

Een wandeling door het schaduwrijke Paardenlaantje
Behoeft nauwelijks toelichting. Deze prachtige lindes (tilia europaea) staan op de Bijzondere Bomenlijst van de gemeente IJsselstein. Ze hebben cultuurhistorische waarde. De oorsprong van de bomenlaan ligt in 1880. Heb jij ze wel eens geteld? Volgens de gemeentelijke website zijn het er 155. Tel ze gerust eens na tijdens een heerlijke schaduwrijke wandeling.

#TIP 2

Een bezoek aan de Kasteeltoren
De dikke 16de-eeuwse muren weten wel hoe ze ongewenste elementen tegen moeten houden. Een heerlijke koele plek dus. De Kasteeltoren is satellietlocatie voor exposities van Museum IJsselstein. Ook zijn er regelmatig theater- en dansvoorstellingen in en rond de toren. Kijk op de website van Museum IJsselstein of op Uit in IJsselstein voor actuele info over exposities en/of activiteiten.

#TIP 3

Historische Kruidentuin bij het Vestingplantsoen aan de Walkade in IJsselstein — *De Historische Kruidentuin aan de Walkade*

Genieten in de kruidentuin
In de Historische Kruidentuin aan de Walkade worden door Eetbaar IJsselstein regelmatig activiteiten georganiseerd. Ondanks de verwijderde buxussen is de tuin nog steeds prachtig om te zien, en fijn om in te vertoeven. Zin om mee te helpen? Dat mag ook. De kruidentuin wordt beheerd door de vrijwilligers van Eetbaar IJsselstein en ze kunnen altijd handen gebruiken. Prima te combineren met #Tip 8. Wist je dat er nog veel meer door vrijwilligers beheerde (buurt)tuinen in IJsselstein zijn?

#TIP 4

Liefs_uit_IJsselstein Karin_Doornbos — *Oude Sint Nicolaaskerk aan het Kronenburgplantsoen*

Een bezoek aan de Sint Nicolaaskerk (welke dan?)
We hebben er maar liefst twee. De neogotische Sint Nicolaasbasiliek (1887) aan de Sint Nicolaasstraat bij de stadsgracht. In de zomermaanden (juni t/m september) worden hier elke zaterdagmiddag speciale rondleidingen van 14.00 – 16.00 uur gegeven.

En de (foto) laat-gotische Oude Sint Nicolaaskerk (1307) met de schitterende toren van architect Allesandro Pasqualini, aan het Kronenburgplantsoen. Van april t/m september is deze kerk elke zaterdag voor publiek geopend van 14.00 – 16.30 uur. Ook heerlijk koel!

#TIP 5

Varen door de stadsgracht van IJsselstein — *Voorbereidingen voor de Instavaart met Uit in IJsselstein in 2016*

Varen door de stadsgracht (en meer!)
De boten gingen in 2018 bij een brand verloren. Maar Vrouw Berthe en Heer Gijsbrecht zijn weer volop in de vaart. En 2022 is lustrumjaar: Stichting Yselvaert bestaat 20 jaar. Dit wordt gevierd met diverse speciale vaartochten naar onder andere Montfoort, Lopikerkapel en Oudewater. Kijk op de website van Stichting Yselvaert voor info en vaartijden. Ook leuk: een besloten vaartocht met je eigen gezelschap!

#TIP 6

ijsje tijdens hittegolf — *Foto: Alexas Fotos (Pixabay)*

Een verkoelend ijsje dan maar?
Wij eisen ijs. Betrouwbare bronnen melden dat er op diverse plekken in IJsselstein heerlijk ijs te krijgen is (natuurlijk wel je portemonnee meenemen). Bijvoorbeeld bij Luigi tegenover de molen. En ook Kaatje heeft haar ijsluik met ambachtelijk schepijs weer geopend. Helaas: strand niet inbegrepen.

#TIP 7

Hond zwemt in Nedereindse Plas IJsselstein — *Zwemmen in de Nedereindse Plas*

Zwemmen in de Nedereindse Plas?
Beter van niet. Zelfs voor de hond is het niet echt een goed idee. Maar een paar keer per jaar moet kunnen.

#TIP 8

Exposite Museum IJsselstein — *Foto: Niels Stomps, Waterlanders (Museum IJsselstein)*

Zomerexpositie Museum IJsselstein
Vers van de pers: een nieuwe tentoonstelling van Museum IJsselstein (MIJ) met als thema Het Groene Hart. Dit unieke – en in 1000 jaar zorgvuldig gevormde – landschap ligt door allerlei bestuurlijke en planmatige ontwikkelingen de laatste decennia voortdurend onder vuur. Wat zegt dit over onze huidige identiteit? Deze vraag staat centraal in de expositie ‘mens maakt landschap maakt mens’. Een bezoek meer dan waard, én het is altijd lekker koel bij MIJ. Loop ook even binnen in ’t Lokaal/Koffiehuis van het museum: daar vind je werk van onze lokale kunstenaars. Lokaal in ’t Lokaal.

#TIP 9

Euh….heb jij nog een verkoelende tip?
Post ‘m hieronder of op de Facebookpagina van ‘Liefs uit IJsselstein’.

Foutje gezien of heb je aanvullingen? Mail!: info@liefs-uit-ijsselstein.nl

©Tekst en foto’s (tenzij anders vermeld):
Karin Doornbos / Liefs uit IJsselstein.

Facebook

Twitter

Vandaag is later (en ben ik mijn telefoon kwijt)

16 april 20211 november 2020 door KarinD030

Gisteren checkte ik toevallig of ik ’telefoon op afstand bedienen’ had ingeschakeld voor het geval ik ‘m eens zou kwijtraken. Niet dus. Ik heb op dat moment geen zin om me er verder in te verdiepen. Later, denk ik. Vandaag is het later en ben ik mijn telefoon kwijt.

Ik heb ‘m opgeladen en voordat ik de deur uitging in mijn jaszak gestopt. Dacht ik. Nee, weet ik zeker. Maar tijdens het rondje-met-het-hondje wil ik een foto maken, en: no phone. Da’s gek. Ik bedenk dat ik me vergist heb en loop verder. Na een klein uur ben ik weer thuis en ga meteen op zoek naar mijn Samsung. Zonder succes. Als ik met een andere telefoon twee keer mijn eigen nummer bel en nergens in huis iets hoor overgaan dringt het tot me door dat ik mijn telefoon echt kwijt ben.

Telefoon kwijt in IJsselstein — *Foto: Pixabay*

Mijn halve leven
Pure paniek. Wat nu? Mijn halve leven zit in dat toestel. Foto’s. Werk. Agenda. En wat als de een of andere mafkees nu toegang heeft tot mijn sociale media-accounts en WhatsApp-gesprekken? Een nieuwe telefoon kopen zou nog het minste probleem zijn. De batterij begint minder te worden, en ook de fotokwaliteit laat soms wat te wensen over. Maar al mijn foto’s, filmpjes, herinneringen? Weg? Help!

Zakkenroller
Ik doe mijn half uitgetrokken jas weer aan en maak de hond vast aan de riem. Die kan haar lol niet op. ‘Joe, nog een keer naar buiten!’ Op straat loop ik al mijn gangen na. Onderweg heb ik de bizarre neiging om aan iedere passant te vragen of ze soms een telefoon hebben gevonden. “Ja natuurlijk mevrouw. Een Samsung zegt u?” Er spookt van alles door mijn hoofd. Raar, raar, raar. Als het toestel uit mijn zak op de grond gevallen is, dan had ik dat toch moeten horen? Misschien een zakkenroller?

Hond Zoe met bal in IJsselstein — *Hond Zoé tijdens ochtendrondje*

Ochtenddrolletje
Niet zo heel ver van huis kom ik langs het grasveldje waar ruim een uur eerder mijn viervoeter haar ochtenddrolletje heeft gedeponeerd. EN DAAR LIGT ‘IE! Onopvallend, met het beeldscherm in het natte gras. Vermoedelijk uit mijn zak gegleden bij het voldoen aan de gemeentelijke opruimplicht. Wat een opluchting! En wat een geluk.

Selffulfilling prophecy
Hoe plaats je zo’n voorval? Gisteren dacht ik eraan dat het kon gebeuren (maar mij gebeurt dit niet) en dan gebeurt het. Selffulfilling prophecy? Een waarschuwing, toeval, Mercurius retrograde? Domme pech? En uiteindelijk veel geluk? Enniewee: honderdduizendmiljoen dank aan het universum en de voorzienigheid.

En: wat als ik mijn telefoon niet had teruggevonden? Ben jij je telefoon wel eens kwijtgeraakt? Hoe heb je dit opgelost? Kun je ‘m op afstand bedienen? Foto’s en filmpjes in de Cloud? (Ook niet per se veilig.) Tips, tricks? Laat het me weten!

©Tekst en foto’s (tenzij anders vermeld): Karin Doornbos / Liefs uit IJsselstein. info@liefs-uit-ijsselstein.nl

Facebook

Twitter

Veroordeeld

7 oktober 20203 oktober 2020 door KarinD030

‘I want to break free’. Het verhaal van vier vrouwen in een Albanese gevangenis, vastgelegd door documentair fotograaf Bernadet de Prins. Ze bracht samen met journalist Paulien Bakker vier weken door in een vrouwengevangenis in Tirana. Een spannende reis met als resultaat een serie indrukwekkende portretten. De foto’s zijn te zien in een buitenexpositie bij de Oude Sint-Nicolaaskerk in het Kronenburgplantsoen in IJsselstein.

Schrijnende verhalen
En zo sta je op een druilerige dinsdagochtend tijdens een wandeling met de hond, oog in oog met Mella, Lola, Dori, Vera en hun veelal schrijnende verhalen. Een aantal foto’s had ik al eens gezien.

De fotoserie van de vrouwen in de Ali Demi-gevangenis verscheen eerder in o.a. de Volkskrant en Opzij. Maar in deze setting, op megaformaat in een IJsselsteins plantsoen, stijgen de beelden boven zichzelf uit. Tegelijkertijd is het bijzonder hoe de portretten blenden met de omgeving. Alsof ze er horen te zijn.

Dader en slachtoffer
De geportretteerde vrouwen hebben een aantal dingen gemeen. Ze behoren tot een sociale onderklasse en ze hebben bovengemiddeld veel pech gehad bij hun pogingen om iets van het leven te maken. Ze zijn zowel slachtoffer als dader. Met vrouwenrechten is het slecht gesteld in Albanië.

De vrouwen zijn veroordeeld tot een gevangenisstraf onder omstandigheden die niet te vergelijken zijn met de Nederlandse situatie. Ver weg van hun kinderen, familie en geliefden. Als ze straks buiten de gevangenismuren zijn begint een nieuw gevecht. Maar hier hebben ze elkaar. Op de foto’s komen ze krachtig en zelfbewust over. Bijna happy.

Mensenfotograaf
Enorm bewonderenswaardig dat je als buitenstaander het vertrouwen van een groep gedetineerden in een vreemd land met een andere cultuur weet te winnen. Dat lukt alleen als je oprechte belangstelling voor je onderwerp hebt. De kracht van mensenfotograaf Bernadet de Prins.

De vier weken samen met de vrouwen hebben een band gecreëerd en dat zie je terug in de beelden. De vrouwen lijken volkomen ontspannen voor de lens van De Prins.

Empathie
Een bezoek aan deze buitenexpo is een absolute aanrader. Je hoeft niet te reserveren of een ticket te kopen. Loop er gewoon eens langs als je in de binnenstad bent.

De fototentoonstelling is onderdeel van de najaarsexpositie van Museum IJsselstein. ‘Empathie | Geen mens is een eiland’. Het verhaal van Bernadet en de vrouwen van gevangenis Ali Demi sluit hier perfect bij aan.

Bekijk ook de website van Bernadet de Prins: www.bernadetdeprins.nl

©Tekst en foto’s: Karin Doornbos / Liefs uit IJsselstein.

Facebook

Twitter

De kunst ligt op straat

22 mei 20229 juni 2020 door KarinD030

Lot en toeval. Deze intrigerende woorden markeren de toegang van een verscholen plantsoen op de hoek van de Nederlandlaan/Europalaan bij de Utrechtseweg in IJsselstein. De opvallende entree van de onopvallende groenstrook maakt deel uit van een kunstwerk van beeldhouwer Hans van Lunteren (1945). Ik ben fan van de hardstenen objecten en loop er regelmatig even langs. Maar over de achtergrond en geschiedenis wist ik niet zo veel. En dat er weinig mensen in IJsselstein bekend zijn met deze bijzondere plek bleek toen ik onlangs een foto plaatste met de vraag: ‘weet jij waar dit is in IJsselstein?’

Van Lunteren kreeg begin 2000 de opdracht van de gemeente IJsselstein om in het verwaarloosde parkje een kunstwerk te realiseren waarin thema’s als tolerantie, democratie en uitwisseling van culturele identiteiten verwerkt moesten worden. Een ontmoetingsplek. Het park fungeerde op dat moment vooral als hangplek voor jongeren uit de buurt. Dat gegeven nam de kunstenaar mee in zijn ontwerp. Het werk moest tegen een stootje kunnen.

Karin Doornbos Liefs uit IJsselstein — *Een van de twee toegangen van het park.*

Hernhutters

Maar hij liet zich vooral leiden door de geschiedenis van de Hernhutters die zich in het midden van de 18e eeuw in IJsselstein vestigden. Deze van oorsprong Duitse evangelische Broedergemeente stichtte de kolonie ‘s Heerendijk. De evangelisten werden beschouwd als ‘religieuze vluchtelingen’ en kregen dankzij bemiddeling van de baronesse van IJsselstein, Marie Louise van Hessen-Kassel, een landgoed tussen de Hollandsche IJssel en de Noord IJsseldijk tot hun beschikking. De naam ’s Heerendij(c)k zie je terug op de toegangspilaren van Noord IJsseldijk 45. Op nummer 53 bevindt zich het laatste overgebleven gebouw van de nederzetting. Het pand is grondig verbouwd, en de originele vorm is eigenlijk alleen goed te zien vanaf het Jaagpad aan de overkant van de Hollandse IJssel.

Een van de kenmerken van deze eigenzinnige religieuze gemeenschap was dat zij belangrijke beslissingen lieten bepalen door het lot. Zij gebruikten hierbij lotstenen.

Spoor van de Hernhutters langs de NoordIJsseldijk in IJsselstein — *Landgoed ’s Heerendijk bevond zich tussen Noord IJsseldijk 45 en begraafplaats de Hoge Akker. De tekst bij het toegangshek van nummer 45 herinnert aan de voormalige Hernhutterskolonie.*

Lot of toeval?

Het kunstwerk bestaat uit drie delen. Je loopt het park binnen over iets dat aan een wildrooster doet denken, en zo heeft kunstenaar Hans van Lunteren het ook bedoeld. Hij raakte geïnspireerd door het bladerenpatroon op de grond en verwerkte dit in een constructie van hardsteen en een sierlijk opengewerkte plaat van cortenstaal. In de hardstenen randen staan de woorden ‘lot’ en ‘toeval’ gegraveerd.

Aan beide zijden van het park vind je zo’n rooster. Naast deze twee identieke toegangen bestaat het werk uit een opvallende stenen tafel (lotsbank) en een tussen het groen verscholen zuilengalerij. De beelden geven een impressie van de potten die de Hernhutters gebruikten. De kunstenaar nam de potten uit de collectie van stadsarcheoloog Remy Ooyevaar (1943 – 2018) als leidraad.

Kunst ligt op straat in IJsselstein — *In de zuilenrij zie je de potten die de Hernhutters gebruikten, geïnspireerd op de potten uit de collectie van stadsarcheoloog Remy Ooyevaar*

Kunst in het Kasteelpark

Het werk van Van Lunteren verdient naar mijn idee een prominentere plek. Zijn stijl zou niet misstaan in het Kasteelpark. Met zijn ontwerp in het plantsoen bij de Utrechtseweg heeft hij een stuk IJsselsteinse historie vertaald naar een geslaagd hedendaags ontwerp.

Waarom niet de verbinding doortrekken en een aansluitend ontwerp bij de Kasteeltoren realiseren? Het park kan nog wel wat aankleding gebruiken. En kunst in de openbare ruimte een belangrijke en laagdrempelige manier om mensen (kinderen) kennis te laten maken met beeldende kunst. Want waar kun je hiervoor straks nog terecht in IJsselstein nu zelfs het lot van het museum onzeker is?

Misschien kunnen gemeente en museum binnenkort eens afspreken bij de lotsbank. Hernhutters be like. Haal er wel eerst even een doekje over. En voor iedereen die nieuwsgierig is geworden: ga vooral eens kijken in het parkje bij de Utrechtseweg!

Kunst in IJsselstein Karin Doornbos — *De Hernhutters lieten belangrijke beslissingen bepalen door het lot. Zij maakten hierbij gebruik van lotstenen.*

Heb je een opmerking of aanvulling? Post ‘m hieronder in de comments (alleen zichtbaar voor moderator) of stuur een privébericht.

Hans van Lunteren
Boellaardfonds
RHC Rijnstreek Lopikerwaard
CZT Ruimtelijk Advies & Procesmanagement

Facebook

Twitter

Het is stil in de stad

20 april 202022 maart 2020 door KarinD030

DE STILLE STAD

Het is stil in de stad
De ochtendzon fluistert
De stadsgracht
weet nog van niets

Maar de lente
laat zich niet kisten
‘Kom spelen!’ roept het Kloosterplantsoen
‘Blijf binnen’, spiegelt het water

Een nieuwe realiteit
De wereld achter glas
Een kleine troost
We slaan ons hier doorheen

Pas goed op jezelf en op elkaar!

xxx Liefs uit IJsselstein