Daar is ze weer. Vrouw Berthe. Een veelvuldig gefotografeerd en besproken onderwerp in IJsselstein. Ze spreekt zelf trouwens ook graag. Via haar Facebookpagina en Twitteraccount. Ik hoor dat mensen haar teksten wijs en poëtisch vinden. Ze heeft dan ook alle tijd om na te denken op haar sokkel onder de kastanje. Eén ding is zeker: ze is intrigerend.
Gotcha!
Dat vond kennelijk ook de fotograaf die ik vanochtend betrapte bij onze Vrouwe van IJsselstein. Alles in het nette hoor. Maar hij stond wel erg dichtbij. Berthe leek het geen probleem te vinden. Ze bleef haar stoïcijnse zelf. Uit de klei getrokken, tot brons gegoten. Maar toch heb ik de fotograaf even stevig aan de tand gevoeld. Wij vrouwen moeten het voor elkaar opnemen.
Pek en veren
De fotograaf blijkt uit Houten te komen. Een vreemdeling. Hij vertelt dat hij weliswaar niet in IJsselstein woont, maar dat zijn familie (tot 300 jaar terug!) wel uit IJsselstein komt. We hoeven hem dus niet met pek en veren de stadspoort uit te jagen. Zijn naam is Jaco Schinkel. Een aardige man. En hij maakt ongetwijfeld veel mooiere foto’s dan ik met mijn telefoon. Het zou me niets verbazen als er binnenkort ergens een prachtige foto van Berthe opduikt.
xX Liefs uit IJsselstein
©Tekst en foto’s: Karin Doornbos / Liefs uit IJsselstein.
