Gisteren checkte ik toevallig of ik ’telefoon op afstand bedienen’ had ingeschakeld voor het geval ik ‘m eens zou kwijtraken. Niet dus. Ik heb op dat moment geen zin om me er verder in te verdiepen. Later, denk ik. Vandaag is het later en ben ik mijn telefoon kwijt.
Ik heb ‘m opgeladen en voordat ik de deur uitging in mijn jaszak gestopt. Dacht ik. Nee, weet ik zeker. Maar tijdens het rondje-met-het-hondje wil ik een foto maken, en: no phone. Da’s gek. Ik bedenk dat ik me vergist heb en loop verder. Na een klein uur ben ik weer thuis en ga meteen op zoek naar mijn Samsung. Zonder succes. Als ik met een andere telefoon twee keer mijn eigen nummer bel en nergens in huis iets hoor overgaan dringt het tot me door dat ik mijn telefoon echt kwijt ben.
Mijn halve leven
Pure paniek. Wat nu? Mijn halve leven zit in dat toestel. Foto’s. Werk. Agenda. En wat als de een of andere mafkees nu toegang heeft tot mijn sociale media-accounts en WhatsApp-gesprekken? Een nieuwe telefoon kopen zou nog het minste probleem zijn. De batterij begint minder te worden, en ook de fotokwaliteit laat soms wat te wensen over. Maar al mijn foto’s, filmpjes, herinneringen? Weg? Help!
Zakkenroller
Ik doe mijn half uitgetrokken jas weer aan en maak de hond vast aan de riem. Die kan haar lol niet op. ‘Joe, nog een keer naar buiten!’ Op straat loop ik al mijn gangen na. Onderweg heb ik de bizarre neiging om aan iedere passant te vragen of ze soms een telefoon hebben gevonden. “Ja natuurlijk mevrouw. Een Samsung zegt u?” Er spookt van alles door mijn hoofd. Raar, raar, raar. Als het toestel uit mijn zak op de grond gevallen is, dan had ik dat toch moeten horen? Misschien een zakkenroller?
Ochtenddrolletje
Niet zo heel ver van huis kom ik langs het grasveldje waar ruim een uur eerder mijn viervoeter haar ochtenddrolletje heeft gedeponeerd. EN DAAR LIGT ‘IE! Onopvallend, met het beeldscherm in het natte gras. Vermoedelijk uit mijn zak gegleden bij het voldoen aan de gemeentelijke opruimplicht. Wat een opluchting! En wat een geluk.
Selffulfilling prophecy
Hoe plaats je zo’n voorval? Gisteren dacht ik eraan dat het kon gebeuren (maar mij gebeurt dit niet) en dan gebeurt het. Selffulfilling prophecy? Een waarschuwing, toeval, Mercurius retrograde? Domme pech? En uiteindelijk veel geluk? Enniewee: honderdduizendmiljoen dank aan het universum en de voorzienigheid.
En: wat als ik mijn telefoon niet had teruggevonden? Ben jij je telefoon wel eens kwijtgeraakt? Hoe heb je dit opgelost? Kun je ‘m op afstand bedienen? Foto’s en filmpjes in de Cloud? (Ook niet per se veilig.) Tips, tricks? Laat het me weten!
©Tekst en foto’s (tenzij anders vermeld): Karin Doornbos / Liefs uit IJsselstein. info@liefs-uit-ijsselstein.nl
