#kunst

Veroordeeld

door
Fotoexpositie in IJsselstein

‘I want to break free’. Het verhaal van vier vrouwen in een Albanese gevangenis, vastgelegd door documentair fotograaf Bernadet de Prins. Ze bracht samen met journalist Paulien Bakker vier weken door in een vrouwengevangenis in Tirana. Een spannende reis met als resultaat een serie indrukwekkende portretten. De foto’s zijn te zien in een buitenexpositie bij de Oude Sint-Nicolaaskerk in het Kronenburgplantsoen in IJsselstein.

Veroordeeld, fotografie expositie in IJsselstein blog door Liefs uit IJsselstein
Schrijnende verhalen
En zo sta je op een druilerige dinsdagochtend tijdens een wandeling met de hond, oog in oog met Mella, Lola, Dori, Vera en hun veelal schrijnende verhalen. Een aantal foto’s had ik al eens gezien.

De fotoserie van de vrouwen in de Ali Demi-gevangenis verscheen eerder in o.a. de Volkskrant en Opzij. Maar in deze setting, op megaformaat in een IJsselsteins plantsoen, stijgen de beelden boven zichzelf uit. Tegelijkertijd is het bijzonder hoe de portretten blenden met de omgeving. Alsof ze er horen te zijn.

Veroordeeld, fotografie expositie in IJsselstein blog door Liefs uit IJsselstein

Dader en slachtoffer
De geportretteerde vrouwen hebben een aantal dingen gemeen. Ze behoren tot een sociale onderklasse en ze hebben bovengemiddeld veel pech gehad bij hun pogingen om iets van het leven te maken. Ze zijn zowel slachtoffer als dader. Met vrouwenrechten is het slecht gesteld in Albanië.

De vrouwen zijn veroordeeld tot een gevangenisstraf onder omstandigheden die niet te vergelijken zijn met de Nederlandse situatie. Ver weg van hun kinderen, familie en geliefden. Als ze straks buiten de gevangenismuren zijn begint een nieuw gevecht. Maar hier hebben ze elkaar. Op de foto’s komen ze krachtig en zelfbewust over. Bijna happy.

Veroordeeld, Fotografie expositie in IJsselstein blog door Liefs uit IJsselstein
Mensenfotograaf
Enorm bewonderenswaardig dat je als buitenstaander het vertrouwen van een groep gedetineerden in een vreemd land met een andere cultuur weet te winnen. Dat lukt alleen als je oprechte belangstelling voor je onderwerp hebt. De kracht van mensenfotograaf Bernadet de Prins.

De vier weken samen met de vrouwen hebben een band gecreëerd en dat zie je terug in de beelden. De vrouwen lijken volkomen ontspannen voor de lens van De Prins.

Fotografie expositie in IJsselstein
Empathie
Een bezoek aan deze buitenexpo is een absolute aanrader. Je hoeft niet te reserveren of een ticket te kopen. Loop er gewoon eens langs als je in de binnenstad bent.

De fototentoonstelling is onderdeel van de najaarsexpositie van Museum IJsselstein. ‘Empathie | Geen mens is een eiland’. Het verhaal van Bernadet en de vrouwen van gevangenis Ali Demi sluit hier perfect bij aan.

Fotografie expositie in IJsselstein blog door Liefs uit IJsselstein

Bekijk ook de website van Bernadet de Prins: www.bernadetdeprins.nl

©Tekst en foto’s: Karin Doornbos / Liefs uit IJsselstein.

Over kunst valt niet te twisten. Of wel?

door
kunst aan de walkade door liefs uit IJsselstein

IJsselstein en kunst in de openbare ruimte: altijd spannend. Het lijdend voorwerp is in dit geval de sokkel met daarop het werk ‘Bommelbonk’ van IJsselsteins kunstenaar Wim van Sijl. Plaats delict: hoek Walkade/Walstraat. Van Sijl heeft hier sinds vier jaar zijn expositieruimte Coal.2.

Eind 2017 kreeg hij toestemming van de gemeente om op de parkeerplaats naast het raam van het voormalige woonhuis een sokkel met wisselende kunstwerken te realiseren. De sokkel werd feestelijk onthuld door cultuurwethouder Peter Bekker. Na een jaar zou er een evaluatie plaatsvinden. So far, so good. Zou je denken.

kunst kater aan de Walkade in IJsselstein
Kunstkater? Voordeur Coal.2 aan de Walstraat

Parkeren of kunst?
Helaas heeft de kunstenaar onlangs te horen gekregen dat de overeenkomst wordt beëindigd. Uit een door de gemeente gehouden enquête onder omwonenden zou blijken dat een nipte meerderheid het kunstwerk (weer) wil inruilen voor een parkeerplaats. Wim heeft op zijn beurt ook een enquête gehouden met (surprise!) een hele andere uitslag.

Altijd plek
Ik ken niet alle ins- en outs. En ik weet niet wat de vraagstelling bij de enquête van de gemeente is geweest (‘Wilt u meer of minder kunst?’) en parkeren in de binnenstad ís een heikel punt. Zoals in elke binnenstad. Daarom heeft de gemeente IJsselstein in al haar wijsheid op nog geen drie minuten lopen van de Walkade een prachtige parkeergarage gerealiseerd. Het goede nieuws: daar is altijd plek.

Juridische stappen
Er lijkt dus weinig reden om een relevante culturele bijdrage te offeren voor één parkeerplaats. Van Sijl is vooralsnog niet van plan om de sokkel te verwijderen. De gemeente overweegt nu juridische stappen.

kunst aan de walkade door liefs uit IJsselstein
Coal.2 presenteert op dit moment werk van Véroon van den Heuvel

Broedplaats voor kunst en creativiteit
De Walkade is mede dankzij inspanningen van mensen als Wim van Sijl de prachtige en unieke plek die het nu is. Eén van de mooiste straatjes van IJsselstein. Al decennialang een broedplaats voor kunst en creativiteit. Laat dit vooral zo blijven.

Open Kunstzondag
Niet voor niets wordt er elke eerste zondag van de maand een Open Kunstzondag gehouden. Kunstenaars Charles Lagendijk, Angenelle Thijssen en Wim van Sijl openen hun deuren voor iedereen die wel eens een kijkje in de keuken van een kunstenaar wil nemen. ‘Je bent van harte welkom om vrijblijvend te komen kijken, ruiken en voelen, aldus Charles Lagendijk.

kunst van Charles Lagendijk aan de walkade door liefs uit IJsselstein foto Angelique van Lierop
Charles Lagendijk achter de piano. Foto: Angelique van Lierop

Rondje Walkade
Klim in de benen of pak de fiets en doe een fijn rondje Walkade. Grijp in ieder geval je kans om het gewraakte werk van Van Sijl te bekijken. En oordeel zelf. De sokkel staat naast Walstraat 6 op de Walkade.

Update: De rechter heeft besloten dat het kunstproject moet wijken voor een parkeerplaats (AD)

Bezoek de ateliers op Open Kunstzondag: 6 september, 4 oktober, 1 november en 6 december 2020 van 13.00 tot 17.00 uur.

©Tekst en foto’s (tenzij anders vermeld): Karin Doornbos / Liefs uit IJsselstein.

De kunst ligt op straat

door
De kunst ligt op straat in IJsselstein

Lot en toeval. Deze intrigerende woorden markeren de toegang van een verscholen plantsoen op de hoek van de Nederlandlaan/Europalaan bij de Utrechtseweg in IJsselstein. De opvallende entree van de onopvallende groenstrook maakt deel uit van een kunstwerk van beeldhouwer Hans van Lunteren (1945). Ik ben fan van de hardstenen objecten en loop er regelmatig even langs. Maar over de achtergrond en geschiedenis wist ik niet zo veel. En dat er weinig mensen in IJsselstein bekend zijn met deze bijzondere plek bleek toen ik onlangs een foto plaatste met de vraag: ‘weet jij waar dit is in IJsselstein?’

Van Lunteren kreeg begin 2000 de opdracht van de gemeente IJsselstein om in het verwaarloosde parkje een kunstwerk te realiseren waarin thema’s als tolerantie, democratie en uitwisseling van culturele identiteiten verwerkt moesten worden. Een ontmoetingsplek. Het park fungeerde op dat moment vooral als hangplek voor jongeren uit de buurt. Dat gegeven nam de kunstenaar mee in zijn ontwerp. Het werk moest tegen een stootje kunnen.

Karin Doornbos Liefs uit IJsselstein
Een van de twee toegangen van het park.

Hernhutters

Maar hij liet zich vooral leiden door de geschiedenis van de Hernhutters die zich in het midden van de 18e eeuw in IJsselstein vestigden. Deze van oorsprong Duitse evangelische Broedergemeente stichtte de kolonie ‘s Heerendijk. De evangelisten werden beschouwd als ‘religieuze vluchtelingen’ en kregen dankzij bemiddeling van de baronesse van IJsselstein, Marie Louise van Hessen-Kassel, een landgoed tussen de Hollandsche IJssel en de Noord IJsseldijk tot hun beschikking. De naam ’s Heerendij(c)k zie je terug op de toegangspilaren van Noord IJsseldijk 45. Op nummer 53 bevindt zich het laatste overgebleven gebouw van de nederzetting. Het pand is grondig verbouwd, en de originele vorm is eigenlijk alleen goed te zien vanaf het Jaagpad aan de overkant van de Hollandse IJssel.

Een van de kenmerken van deze eigenzinnige religieuze gemeenschap was dat zij belangrijke beslissingen lieten bepalen door het lot. Zij gebruikten hierbij lotstenen.

Spoor van de Hernhutters langs de NoordIJsseldijk in IJsselstein
Landgoed ’s Heerendijk bevond zich tussen Noord IJsseldijk 45 en begraafplaats de Hoge Akker. De tekst bij het toegangshek van nummer 45 herinnert aan de voormalige Hernhutterskolonie.

Lot of toeval?

Het kunstwerk bestaat uit drie delen. Je loopt het park binnen over iets dat aan een wildrooster doet denken, en zo heeft kunstenaar Hans van Lunteren het ook bedoeld. Hij raakte geïnspireerd door het bladerenpatroon op de grond en verwerkte dit in een constructie van hardsteen en een sierlijk opengewerkte plaat van cortenstaal. In de hardstenen randen staan de woorden ‘lot’ en ‘toeval’ gegraveerd.

Aan beide zijden van het park vind je zo’n rooster. Naast deze twee identieke toegangen bestaat het werk uit een opvallende stenen tafel (lotsbank) en een tussen het groen verscholen zuilengalerij. De beelden geven een impressie van de potten die de Hernhutters gebruikten. De kunstenaar nam de potten uit de collectie van stadsarcheoloog Remy Ooyevaar (1943 – 2018) als leidraad.

Kunst ligt op straat in IJsselstein
In de zuilenrij zie je de potten die de Hernhutters gebruikten, geïnspireerd op de potten uit de collectie van stadsarcheoloog Remy Ooyevaar

Kunst in het Kasteelpark

Het werk van Van Lunteren verdient naar mijn idee een prominentere plek. Zijn stijl zou niet misstaan in het Kasteelpark. Met zijn ontwerp in het plantsoen bij de Utrechtseweg heeft hij een stuk IJsselsteinse historie vertaald naar een geslaagd hedendaags ontwerp.

Waarom niet de verbinding doortrekken en een aansluitend ontwerp bij de Kasteeltoren realiseren? Het park kan nog wel wat aankleding gebruiken. En kunst in de openbare ruimte een belangrijke en laagdrempelige manier om mensen (kinderen) kennis te laten maken met beeldende kunst. Want waar kun je hiervoor straks nog terecht in IJsselstein nu zelfs het lot van het museum onzeker is?

Misschien kunnen gemeente en museum binnenkort eens afspreken bij de lotsbank. Hernhutters be like. Haal er wel eerst even een doekje over. En voor iedereen die nieuwsgierig is geworden: ga vooral eens kijken in het parkje bij de Utrechtseweg!

Kunst in IJsselstein Karin Doornbos
De Hernhutters lieten belangrijke beslissingen bepalen door het lot. Zij maakten hierbij gebruik van lotstenen.

Heb je een opmerking of aanvulling? Post ‘m hieronder in de comments (alleen zichtbaar voor moderator) of stuur een privébericht.

Hans van Lunteren
Boellaardfonds
RHC Rijnstreek Lopikerwaard
CZT Ruimtelijk Advies & Procesmanagement

©Tekst en foto’s: Karin Doornbos / Liefs uit IJsselstein.

.

Kom uit je bubbel!

door
Guda Koster Focused Karin Doornbos Liefs uit IJsselstein Bubbel

‘Bubbel’. Je hoort de kreet vaak. In je bubbel zitten, of juist erbuiten. Binnen of buiten je bubbel denken. Is de bubbel op weg het nieuwe ‘verbinding’ te worden? Een modieuze veelgebruikte kreet als kapstok voor maatschappelijke geëngageerdheid? Of zit het anders? En is het misschien goed om eens bij jezelf na te gaan of jij ook in een bubbel zit. En zo ja, welke? En vooral: aan wie en wat ga je voorbij in jouw bubbel. Wie sluit je buiten in je eigen veilig cocon? Welke vooroordelen houd je in stand? Wat mis je allemaal op deze manier?

Conservator Trudi van Zadelhoff geeft een rondleiding aan de medewerkers

 

Ken met een WC-rolletje op zijn hoofd?
-Fedor van Rossem, reageerman

Gemeenschappelijk creatieproces
MIJ stelt zichzelf in deze manifestatie de vraag hoe het museum zich verhoudt tot de wereld om zich heen. Is het museum een plek die gaat over zenden? Of juist over luisteren? Wat is de rol van MIJ?

Er is daarom niet gekozen voor een traditionele tentoonstelling maar voor een manifestatie: een gemeenschappelijk creatieproces waarbij de (inbreng van de) bezoeker een cruciale rol speelt. Museum IJsselstein wil hiermee aanzetten tot bewustwording en dialoog.


[VIDEO] Reageerman Fedor van Rossem bij Museum IJsselstein

Reageerman
Bijzonder bij deze manifestatie is de aanwezigheid en inbreng van Fedor van Rossem als ‘reageerman’. De missie van de reageerman is om in te spelen op wat er gedurende de manifestatie gebeurt en hiermee de dialoog op gang te brengen. Creative visualizer Van Rossem werkte al eerder samen met het museum. In 2016 maakte hij voor de tentoonstelling ‘Graskunst bij MIJ’ een schitterend tweeluik: ‘IJsselstein in de polder’.

Is er dan geen kunst te zien?
Jazeker wel. Kunst en kunstenaar zijn uiteraard onlosmakelijk verbonden met dit proces. Te zien zijn onder andere de humoristische en surrealistische werken van Guda Koster (foto boven), een indrukwekkende fotoserie van IJsselsteins fotograaf Bernadet de Prins, de niet te missen neonschermen van Su Tomesen en nog veel meer.

marieke gaymans Liefs uit ijsselstein karin doornbos
Marieke Gaymans – Mijn droom is….

Wat is jouw droom?
Kunstenaar en fotograaf Marieke Gaymans stelt deze vraag aan kinderen in de leeftijd van 8 tot 12 jaar in een creatieve workshop op 12 november a.s. De kinderen maken een eigen krijtbord waarop ze hun liefste wens kwijt kunnen. In ’t Koffiehuis hangt een groot krijtbord waarop iedere bezoeker een droom of wens kan plaatsen.

Geluk in één woord
Voor anderen is er de variant van Angenelle Thijssen. Angenelle vroeg onlangs op de IJsselsteinse vrijdagmarkt aan bezoekers wat voor hen in één woord geluk betekent. Dit woord verwerkt ze samen met naam en geboortedatum in een kleurrijk mozaïek. Dit proces is in ‘t Koffiehuis van het museum te volgen.

Werk -van Angenelle Thijssen- in uitvoering

Dialoog
Dialoog is misschien wel de rode draad in het geheel. Tijdens de hele manifestatie zijn er meerdere dialoogtafels in het museum aanwezig. Iedereen is vrij (en zeker niet verplicht) om aan te schuiven en deel te nemen aan gesprekken die spontaan of aan de hand van vragen of stellingen ontstaan.

Stap uit je bubbel en kom naar MIJ
Zaterdag 30 september is de start van de manifestatie. Iedereen is van harte welkom om te komen kijken. Je kunt binnenlopen vanaf 14.30 uur. Stap uit je bubbel en kom naar MIJ. Entree is gratis. ‘Liefs uit IJsselstein’ is natuurlijk van de partij om samen met medewerkers en bezoekers te proosten op een prachtig en gedurfd initiatief van Museum IJsselstein.

Deelnemende kunstenaars
Semâ Bekirovic, Isabel Ferrand, Marieke Gaymans, Guda Koster, Bernadet de Prins, Fedor van Rossem, Angenelle Thijssen, Su Tomesen, Ari Versluis & Ellie Uyttenbroek, Henk Wildschut

‘Zie MIJ.
Manifestatie over binnen en buiten je bubbel denken’.
30 september – 19 november 2017
www.museumijsselstein.nl

©Foto’s en tekst: Karin Doornbos / Liefs uit IJsselstein


Reacties zijn vanzelfsprekend welkom. Je reactie wordt pas na moderatie eventueel gepubliceerd. Als je je reactie privé wilt houden, vermeld dit dan bij je bericht.

 

Liefs uit IJsselstein

 

Museum IJsselstein meets Voorlinden

door
Liefs uit IJsselstein Karin Doornbos

Op 31 juli is het eindelijk zover: een bezoek van het communicatieteam van Museum IJsselstein (MIJ) aan het veelbelovende Museum Voorlinden in Wassenaar. Een verlaat afscheid van conservator Catherine. Met een schoolreisjesgevoel gaan we op pad in de semi-gloednieuwe bolide van conservator Amy, die net haar rijbewijs heeft. In één keer geslaagd, dus we stappen vol vertrouwen in haar Peugeot 107 richting Den Haag.

Waar hebben vrouwen het zoal over tijdens een autorit van een klein uur? Over mannen en autorijden, over vrouwen en autorijden, ‘op de borden rijden’ of met je navigatie. Over U2 waar Esther de avond hiervoor naartoe is geweest. Over de muziek van Jett Rebel, wel of geen koolhydraten en natuurlijk bespreken we onze verwachtingen van het bezoek aan Voorlinden.

Yayoi Kusama - Dots (1999)
Yayoi Kusama – Dots (1999)

Mooi en stijlvol
Mijn verwachtingen van Voorlinden zijn niet heel hooggespannen. Veel highlights zijn al uitgebreid in de media aan bod geweest. Het zwembad, het zonnende echtpaar. Ik verwacht dat er niet heel veel verrassingen zullen zijn. Ik heb het mis. Om te beginnen is het gebouw veel groter dan je denkt. Het is echt een groot museum. Hoge plafonds, enorme zalen, veel glas, prachtige doorkijkjes naar de schitterende tuinen van tuinarchitect Piet Oudolf. En alles -tot aan de brandblussers toe!- is even mooi en stijlvol afgewerkt. Ik ben onder de indruk, en dat betreft dan alleen nog maar de architectuur, omgeving en inrichting.

 

Rodney_Graham_Foto_Karin_Doornbos
Rodney Graham – The Avid reader (2011). Op de voorgrond Catherine.
 
That’s not me

We beginnen bij de (fotografie) expositie van Rodney Graham (1949) – That’s not me. Super-realistische en haarscherpe fotografie in enorme lichtbakken. Graham verzamelt rekwisieten en bouwt hiermee een levensecht decor waarin hij zelf als ‘acteur’ de hoofdrol heeft. Indrukwekkend. Een verrassende tegenstelling tussen de megafoto’s is de schilderijenwand vol bescheiden, abstracte en kleurrijke werken. Ook van Grahams hand. Graham is pas later in zijn carrière gaan schilderen. A Partial Overview Of My Brief Modernist Career (2006 – 2009). Heel erg mooi. Ik kan hier uren naar kijken. Maar er is (nog veel) meer te bewonderen. De expositie van Rodney Graham is tot 17 september 2017 te zien.

 

Rémy Zaugg – Me/Here/I (1994)

Vaste collectie

Ik ben erg benieuwd naar de sculpturen van Roni Horn. Ze zijn opgenomen in de vaste collectie van Voorlinden. Enorme pastelkleurige ‘snoepjes’ van glas die door de matte structuur eerder van kunststof lijken te zijn. Door het intrigerende materiaal nodigen ze erg uit tot aanraken. Maar dat mag uiteraard niet. De (vele) suppoosten in het museum zien hier scherp op toe.

 

Roni Horn - Untitled (2012 - 2013)
Roni Horn – Untitled (2012 – 2013)


Het zonnende koppel – Ron Mueck, Couple under an Umbrella (2013) is griezelig levensecht en een beetje eng. Komt dat door de grootte van de personages? De ongeknipte teennagels? De aderen in de huid? Het zijn echte mensen, maar toch ook weer niet. We gaan snel naar het zwembad van Leandro Erlich (Swimming Pool, 2016). Een hele aparte ervaring, deze optische illusie.

 

Ron Mueck - Couple under an Umbrella (2013)
Ron Mueck – Couple under an Umbrella (2013)
Richard Serra (Open Ended, 2007-2008)
Richard Serra (Open Ended, 2007-2008)


Een letterlijk grote verrassing is het enorme stalen werk van Richard Serra (Open Ended, 2007-2008). Ook weer een beeld waarbij je gevoel voor ruimte en verhoudingen behoorlijk op de proef wordt gesteld. Je kunt er tussendoor lopen en het via een trap van bovenaf bewonderen. Het doet me een beetje denken aan de foto’s en video’s die ik wel eens heb gezien van ‘The Wave’, een ontsluiting van zandsteen in de Amerikaanse staat Arizona. Heel indrukwekkend.

 

A Partial Overview Of My Brief Modernist Career (2006 – 2009)
Rodney Graham – A Partial Overview Of My Brief Modernist Career (2006 – 2009)
 
De tussentijd

Het thema van deze tentoonstelling is tijd. De tijd ergens tussen de kloktijd en de niet meetbare tijd. De tussentijd. Hier ontstaat creativiteit. De tafel met de wekkers trekt meteen mijn aandacht. Een intrigerende verzameling. ‘Wait’ is de titel van het werk. Een persoonlijk document van kunstenaar NEOC (Coen Kamp 1956 – 2010). De tikkende wekkers staan voor een periode van grote onzekerheid en het wachten op een toekomstbepalende doktersuitslag. De kunstenaar heeft de opstelling van het werk zelf niet meer mogen meemaken.

In één van de andere zalen liggen twee bronzen klokken op de grond. Forever Mi en Forever Do (2016). De kunstenaar (Latifa Echakhch) heeft de originele Italiaanse klokken van grote hoogte naar beneden laten vallen. Ik vind dat persoonlijk best een beetje jammer van die prachtige antieke klokken, maar ik begrijp de symboliek. Ook de witte werken van Jan Schoonhoven (1914 – 1994) zijn vertegenwoordigd. Ook één van mijn favorieten. En er is nog enorm veel meer moois. De Spirale van Günther Uecker, de Black Kites van Arturo Hernández Alcázar, Major Tom van Edith Dekyndt en nog veel meer dat een vervolgbezoek rechtvaardigt. ‘De tussentijd’ loopt tot 5 november van dit jaar.

 

Museum_Voorlinden_Foto_Karin_Doornbos_IJsselstein
Wait – NEOC (Coen Kamp 1958-2010)
 
Eigentijds vervlochten
Het bezoek aan Voorlinden was supergezellig en geslaagd en vooral een indrukwekkende beleving. Kunst, architectuur en een prachtige natuurlijke omgeving vormen samen het totaalplaatje Voorlinden. We sluiten ons bezoek af in de Museumwinkel en fantaseren en filosoferen wat over ons eigen Museum IJsselstein. Deze twee musea zijn natuurlijk wat betreft omvang en budgetten totaal niet met elkaar te vergelijken. Maar des te meer valt op hoe knap het eigenlijk is dat onze conservatoren met beperkte ruimte en middelen toch iedere keer zulke schitterende tentoonstellingen weten neer te zetten.

 

Conclusie: een bezoek aan Museum Voorlinden is een absolute aanrader. Maar sla ook ons eigen IJsselsteinse MIJ niet over. Tot en met 17 september 2017 kun je hier de tentoonstelling ‘Eigentijds vervlochten met MIJ. Van Gispen tot Hutten en van Abramovic tot Blaisse’ beleven.

Dankjewel Catherine, Amy, Sheila en Esther voor een zeer geslaagde dag!

©Foto’s en tekst: Karin Doornbos / Liefs uit IJsselstein

Reacties zijn vanzelfsprekend welkom. Je reactie wordt pas na moderatie eventueel gepubliceerd. Als je je reactie privé wilt houden, vermeld dit dan even bij je bericht.

Wie komt er nog in de bibliotheek?

door

Bibliotheek oldskool
Toen ik een jaar of acht was, kregen wij een heuse bibliotheek in het dorp. Nou ja, bibliotheek. Een houten noodgebouwtje waar je boeken kon lenen. Een jaarabonnement kostte een gulden. Hiervoor mocht je elke week zes boeken lenen. Vier leesboeken en twee studieboeken. Daar probeerde je altijd de hand mee te lichten. Niemand wilde studieboeken. Soms kneep de bibliothecaresse een oogje dicht. De biebjuf heette juffrouw van Andel. Een enorme autoriteit in mijn ogen. Dat wilde ik later ook! Ik verslond boeken. Jongensboeken, meisjesboeken: alles. We schrijven begin jaren 70 en het dorp is Jutphaas, bijna Nieuwegein.

Bibliotheek Uit in IJsselstein
Bibliotheek IJsselstein


Multifunctioneel
De bibliotheek 2016 is een multifunctioneel centrum. Een ontmoetingsplaats. Er gebeurt van alles. Onze IJsselsteinse Poorter is een prachtige plek om te zijn. Hier worden diverse bijeenkomsten gehouden, er zijn exposities, een schrijfcafé ontbreekt niet, en op 30 maart a.s wordt hier zelfs het Eerste Echte IJsselsteins Dictee georganiseerd. Kortom: veel aandacht voor kunst en cultuur. Ook is hier het toeristisch hart van IJsselstein gevestigd: Uit in IJsselstein. De vroegere VVV. En dan zijn we nog maar op de begane grond. Via lift of trap bereik je de eerste verdieping. Een prima plek om te werken of om af te spreken. Er is koffie (50 eurocent) en gratis wifi. Aan de leestafel kun je je laven aan alle gangbare kranten en tijdschriften.  En oh ja: je kunt ook boeken lenen.

Keramiekkunstenaar Dick Versluis aan het werk in de bibliotheek
Leerling en meester


Pop-up Atelier
Gisteren liep ik weer eens binnen in de bieb. Ik trof een gezellige tafel vol creativiteit. Onder de bezielende leiding van kunstenaar en Bekend IJsselsteiner Dick Versluis had een aantal creatievelingen zich op een blok klei gestort. Dick woont en werkt in IJsselstein en heeft hier ook zijn atelier. Vogels boetseren is zijn grote passie. Hij weet hier ook zijn cursisten mee te inspireren. Ik zag mooie vogelexemplaren ontstaan. Onder het kleien werd de stand van zaken in IJsselstein doorgenomen. Veel bekende gezichten. Ik zag onder andere stadsfotograaf in retraite ‘ronddemast’. Ook onze gewaardeerde wethouder van Kunst & Cultuur schijnt langs geweest te zijn om wat creatieve aanwijzingen te geven. Of hij zelf zijn handen vuil gemaakt heeft is niet bekend.

Keramiek vogels kunst
Werk van Dick Versluis en cursisten

De bibliotheek organiseert deze creatieve themabijeenkomsten onder de noemer: Pop-up Atelier. Gedurende vier vrijdagmiddagen geeft een IJsselsteins kunstenaar een demonstratie van zijn/haar werk. Iedereen kan meedoen. Dit was de laatste vrijdagmiddag dat we Dick aan het werk konden zien. Volgende week is de beurt aan quiltster Lies Talsma. Kom vooral kijken. En doe mee!

Bibliotheek Nieuwegein
Bibliotheek IJsselstein
Uit in IJsselstein

In Memoriam Dick Versluis 1939 – 2019

©Foto’s en tekst: Karin Doornbos / Liefs uit IJsselstein

Reacties zijn vanzelfsprekend welkom. Je reactie wordt pas na moderatie eventueel gepubliceerd. Als je je reactie privé wilt houden, vermeld dit dan bij je bericht.